Grensoverschrijdend

Grensoverschrijdend en grensoverschrijdend?

De openbaringen en verhalen over diverse whatsapp gesprekken in verschillende organisaties in Nederland zijn niet van de lucht. ‘Boos’ heeft heel wat losgemaakt. En dat is goed. Want langzamerhand zijn we het wellicht te gewoon gaan vinden welke plaatjes en gesprekken via de diverse berichtenapps grensoverschrijdend de wereld in worden geslingerd.

Na de media is het de beurt aan voetbal en gisteren bleek ook de politiek niet schoon van dit gedrag te blijven. En ik voorspel dat er nog vele plekken zullen volgen. Bij bedrijven, verenigingen en allerlei andere vormen die onderdeel zijn van de huidige samenleving.

Het is overal. En goed dat we dat nu zien.

Zelfreflectie

Ook ik heb me vanzelfsprekend afgevraagd in mijn stap naar een publieke functie of ik beticht zou kunnen worden van grensoverschrijdend gedrag. Immers, ik ben mens, jong geweest, opgegroeid in een andere tijd dan nu. Heb ik altijd gecheckt of de wederpartij mijn activiteiten ok vond? Heb ik altijd gevraagd of een grap op de juiste manier aankomt? Ik denk het wel. In de afgelopen 30 jaar heeft zich niemand gemeld met opmerkingen of klachten. Maar toch heb ik nu inzichten opgedaan die me doen nadenken. Die me doen beseffen dat communicatie verandert. Moet veranderen. En het feit dat alle openbaringen iedereen aanzet tot nadenken is een prachtig resultaat. Helaas ten koste van vele slachtoffers die zich wellicht overrompeld voelden. Die zich nu in elk geval uitspreken. Die hopelijk wat genoegdoening vinden in de verschuivingen en overdenkingen die nu plaatsvinden. Al is hun leed natuurlijk al geschied.

Ik ga nu bewuster om, spreek mensen aan en neem dit mee in het gesprek in de raad. Daar waar we moeten ondersteunen, doen we dat.

Nog meer grenzen overschrijden

En als laatste durf ik nog een vorm van grensoverschrijdend gedrag aan de kaak te stellen. Ik las deze week ook dat de kopman van Viruswaarheid, of de organisatie zelf verregaande uitspraken doet op Twitter. Het medium waar discussie en niet-onderbouwde uitspraken welig tieren. Uitspraken die ook anderen raken, die minstens zo grensoverschrijdend zijn. Maar die dan ineens onder de zo gekoesterde vrijheid van meningsuiting vallen.

Deze vorm van vrijheid wordt soms ook door partijprominenten van FvD gebezigd. Waarin woorden worden gebruikt die mensen raken, die soms onwaar zijn en die aanzetten tot gedrag wat mogelijk ook grensoverschrijdend is.

Moeten we daar niet net zo verontwaardigd over zijn? We die uitspraken ook niet minstens zo hard aanpakken? De personen die hierbij ook slachtoffers maken, aanspreken? Zullen we daar onze algemene verontwaardiging ook eens over uitspreken? In een petitie, statement of door een regeringscommissaris aan te stellen. Om de normering in de maatschappij weer op een ‘fatsoenlijke’ standaard te krijgen. Dat is toch een fijne gedachte?