Huiskamergesprek

Huiskamergesprek

Het stond al maanden op de planning en afgelopen woensdag was het zover. Het huiskamergesprek bij mij thuis. Een tweede Kamerlid op bezoek die in gesprek gaat met vrienden en bekenden uit mijn netwerk. Ik vond het maar spannend. Zeker ook omdat het de campagneleider van de huidige verkiezingscampagne betrof. Bart van den Brink.

Hoe werkt het

Een huiskamergesprek is net zo simpel als het klinkt. In je huiskamer ontvang je een groep mensen waarbij de politicus aan tafel vooral luistert naar wat er leeft. Het doel is ook mensen van ‘buiten de bubbel’ te spreken. Dus eigenlijk niet CDA’ers, met een eigen mening. En dat is gelukt. Ik had een prachtige groep mensen aan tafel, variërend van student tot politieagent en van boer tot jongerenwerker. Allemaal met een eigen verhaal. Natuurlijk was ik er samen met Clariska van Hoek namens de fractie en Mink Jaap Ypma als voorzitter van het bestuur van het CDA Apeldoorn.

Spannend

Het was niet spannend omdat Bart van den Brink zo eng is, of dat ik nog nooit 15 man in de huiskamer had. Maar het is toch even afwachten of het gesprek loopt. Of iedereen zijn of haar verhaal goed kan vertellen. Of iedereen de tijd krijgt. Voldoende tijd krijgt. We hadden immers maar net iets meer dan anderhalf uur. Bij binnenkomst was het ijs overigens snel gebroken. Mensen spraken elkaar snel aan, maakten kennis en met het inschenken van koffie en thee onstond al reuring. Mooi!

Het gesprek

Supertrots en zeer dankbaar ben ik met de mensen uit mijn netwerk. Want al bij het het eerste verhaal van boer Ruud zijn mensen onder de indruk. Van zijn bedrijf, de omschakeling naar gewassen teelt en de verhalen over ondermijning in de omgeving. Ook gewoon in Apeldoorn.

Of over het verhaal van Emma, over veerkrachtige wijken. Je ziet haar compassie, kennis en jarenlange ervaring. Het frisse perspectief van Lieke en Daan. Over studentenhuisvesting en het pijnlijke verhaal over mantelzorg, vrijwilligerstekorten en aanbestedingen van Nathalie.

Politieman Bert en jongerenwerker Wilco vinden elkaar met verhalen over de effecten van drugs. Ook van softdrugs. Het maakt meer kapot dan je lief is en de drempel naar meer en zwaarder kleiner. Leefstijlcoach en pharmakenner Dianne kan daar over meepraten. Maar ook over andere gezondheidseffecten in wijken met kwetsbare bewoners.

Bijzonder zijn ook de verhalen over aanbestedingen van openbaar vervoer van Marijke. Ik heb me nooit beseft dat vrijwel geen enkele van onze vervoerders haar hoofdkantoor in Nederland heeft staan.

En nu

De tijd is omgevlogen. Bart heeft een volgende vergadering laat op de avond. Het leven van een kamerlid is altijd gevuld met afspraken. Maar met veel aantekeningen, een hoofd vol verhalen en nieuwe energie weer door naar Den Haag. Om deze verhalen te kunnen meenemen in nieuwe voorstellen.

Een rode draad is vertrouwen tussen samenleving en overhoud. Wie neemt de eerste stap. Niet alles maar met regels willen beperken, maar vanuit vertrouwen en verantwoordelijkheid juist minder regels. En de verhalen gaan vooral over bijzonder individuele ervaringen. Problemen van alledag. Problemen van iedereen. Die vergen ook veel aandacht. Zonder de allergrootse dossiers rondom migratie of klimaat te vergeten.

Daar waren we gewoon nog niet aan toegekomen…

Herhalen

Een dergelijk gesprek smaakt naar meer. Niet alleen voor ons van het CDA Apeldoorn, maar ook voor het CDA in Den Haag. En ook alle deelnemers waren super enthousiast. Zo gaaf dat ze hun avond voor mij hebben vrijgemaakt. Nogmaals hartelijk dank!