17 april

17 april

Deze week is het 17 april. Zoals elk jaar 17 april heeft. Wellicht zegt deze datum je niet direct wat. Misschien heb je een verjaardag of ben je maandag weer gewoon aan het werk. Voor veel mensen in Apeldoorn is 17 april echter een datum die kippenvel geeft. Die aanleiding is tot overdenkingen of afwegingen. Die gaat over vrijheid. Want 17 april is de datum dat onze gemeente Apeldoorn werd bevrijd tijdens de oorlog. Daarom sta ik maandag stil bij deze belangrijke gebeurtenis.

Herinneringen

Zelf ben ik natuurlijk van ver na de oorlog. Maar de verhalen van mijn vader herinner ik me nog goed. Ook die van mijn moeder. Hoe háár moeder weken van huis was op de fiets om in de Achterhoek eten te gaan regelen. Maar zelf oorlog meemaken gaat – gelukkig – niet verder dan vreselijke herinneringen of de beelden op TV.

Koesteren

Juist daarom moeten we onze herinneringen en vrijheden koesteren. Om het nooit te vergeten. Welke verschrikkingen zich – ook in Apeldoorn – hebben voorgedaan. Zoals bijvoorbeeld de grootschalige deportatie van meer dan 1300 mensen vanuit onze gemeente. De grootste groep verdween vanuit het Apeldoornsche Bosch. Een herinneringscentrum vertelt nog pijnlijk de verhalen.

Gedenkstenen

Het CDA Apeldoorn heeft in de afgelopen raadsperiode veel gedaan aan de herinneringen levend houden. Met name José Bonenberg heeft veel gedaan voor de monumenten die Apeldoorn rijk is. Zoals het Anjerperkje bij de grote Kerk. Ik mocht vorig jaar haar dossier overnemen en het woord voeren in de PMA over het onderzoek naar Joods vastgoed in Apeldoorn.

Een indrukwekkende zitting. Waarbij vanuit het CDA Apeldoorn een voorstel werd gedaan om gedenkstenen voor Joodse families te financieren. Deze struikelstenen worden regelmatig in Apeldoorn gelegd op plekken waar Joden zijn opgepakt en niet meer teruggekeerd.

Steenlegging

Recent mocht ik aanwezig zijn bij een steenlegging in de Parken in Apeldoorn. En niet alleen omdat mijn broer nu op dat adres woont. Een steenlegging is een indrukwekkende gebeurtenis. De stichting heeft prachtige stenen laten maken. Met de namen van de slachtoffers die we herinneren. Samen met een schoolklas en een ceremonie vol verhalen en gedichten komen de personen waar het over gaat dichtbij.

De verhalen zijn gedetailleerd uitgezocht en dat maakt het nog meer schrijnend om te horen hoe deze 4 mensen zo uit hun leven zijn geplukt en overgebracht werden naar kampen om dit niet te overleven.

Ik raad u allemaal aan, als de gelegenheid zich voordoet eens een paar stenen te bekijken of bij een ceremonie aan te sluiten. De volgende is op 8 mei 2023 aan de Wildernislaan. De verhalen zijn aangrijpend. Ik spreek dan ook alle lof uit over de stichting gedenkstenen Joods Apeldoorn. Mooi hoe zij de verhalen uitdiepen en levend houden.

17 april

Op 17 april sta ik dus in het Oranjepark. Bij de herdenking. En op dat moment zijn de namen en verhalen van deze 4 mensen bij mij. Omdat we nooit mogen vergeten:

* Jacob Seiffers

* Mirjam Seijffers-van Gelder

* Roza Seiffers

* Sara Seiffers

Ik hoop dat we allemaal niets en niemand vergeten. De mensen die stierven niet, maar ook de levende nabestaanden niet. Geniet van je vrijheid. Zorg voor de vrijheid.